แกนนำ 14 ตุลาทุบโต๊ะภารกิจยังไม่จบ หนุนประชาชนสู้กับอำนาจที่ผิดเพี้ยน

ครบรอบ50 ปี 14 ตุลา “แกนนำ 14 ตุลา” ไม่วางใจรัฐประหารยึดอำนาจกันเอง หนุนสู้กับอำนาจที่ผิดเพี้ยน 

ต้องสร้างพรรคการเมือง ที่เป็นของประชาชน เพื่อต่อกรกับรัฏฐาธิปัตย์  ลั่นภารกิจยังไม่จบระดมสมองหาทางออก  รวมพลังแก้ทุกข์เข็ญประชาชน ที่สำคัญต้องเร่งสร้างประชาธิปไตยอัตลักษณ์ไทย เมื่อเวลา 10.30 น. วันที่ 14 ตุลาคม 2566 ที่ห้องประชุมราชา โรงแรมรัตนโกสินทร์  ถนนราชดำเนิน กรุงเทพมหานคร 

มูลนิธิสถาบันวิชาการ 14 ตุลา จัดสัมมนาทางวิชาการครั้งที่ 5 ในวาระครบรอบ 50ปี 14 ตุลา ในประเด็น “จังหวะก้าวการพัฒนาที่สมดุล ต่อเนื่อง มั่นคง และรอบด้าน” โดยมีบรรดาอดีตผู้นำนักศึกษายุค 14 ตุลา 2516 และ 

6  ตุลา 2519  อดีตนักการเมือง และอดีตผู้นำในภาคส่วนต่างๆ พร้อมประชาชนจำนวนมากเข้าร่วมงาน อาทิ นายชั่งทอง โอภาสศิริวิทย์ อดีตตุลาการหัวหน้าคณะศาลปกครองสูงสุด นายสุชน ชาลีเครือ อดีตประธานวุฒิสมาชิก นายปราโมทย์ นาครทรรพ นักวิชาการอิสระ นายพงษ์ศักดิ์ พยัคฆวิเชียร นักหนังสือพิมพ์อาวุโส  และนายไพศาล พืชมงคล นักคิดอิสระ

นายพีรพล ติรยะเกษม ประธานมูลนิธิสถาบันวิชาการ 14 ตุลา และอดีตประธานสโมสรนักศึกษามหาวทยาลัยธรรมศาสตร์ กล่าวตอนหนึ่งในการเปิดสัมมนาว่า 14 ตุลา เป็นเหตุการณ์สำคัญของประเทศ และเป็นครั้งเดียวในประวัติศาสตร์ของประเทศไทยที่ประชาชนทั้งประเทศเห็นตรงกันในการต่อต้านเผด็จการ และที่สำคัญคือ วีรชน14 ตุลา ได้รับพระราชทานเพลิงศพจากในหลวง รัชกาลที่ 9 และสมเด็จพระบรมราชินีนาถ ที่ท้องสนามหลวง ด้านประชาชนยังร่วมกันสร้างอนุสรณ์สถาน14 ตุลา ในโอกาสครบรอบ 30 ปีเหตุการณ์ 14 ตุลา และเมื่อปี 2546 ได้ร่วมกับรัฐบาลทักษิณ กำหนดให้วันที่ 14 ตุลาคมเป็นวันประชาธิปไตย แต่ไม่ใช่วันหยุดราชการ 
 

​ “มาในวันนี้ครบรอบ 50 ปี เรามีความใฝ่ฝันที่อยากจะเห็นการเมืองที่มีประชาธิปไตย สังคมและเศรษฐกิจที่ดี ประชาชนกินดีอยู่ดียังไม่บรรลุผล ดังนั้นภารกิจต่างๆเรายังไม่จบ ควรจะต้องสานภารกิจเหล่านี้ต่อไปเพื่อให้จบในคนรุ่นเราหรือไม่ เพื่อหาทางออกให้กับสังคมไทย” นายพีรพลกล่าว 
 

​ประธานมูลนิธิสถาบันวิชาการ 14 ตุลา กล่าวอีกว่า มูลนิธิสถาบันวิชาการ 14 ตุลาได้จัดพิมพ์หนังสือเกี่ยวกับเหตุการณ์ 14 ตุลา จำนวน 3 เล่ม โดยเล่มแรกเป็นการพิมพ์ซ้ำเรื่องที่อมธ.พิมพ์ไว้ก่อน เล่ม 2 เป็นเรื่อง 50 ปี 14 ตุลา ที่ผู้อยู่ในหตุการณ์ช่วยกันเขียน และเล่มล่าสุด 50 ปี 14ตุลาที่ รศ.ดร.วิทยากร เชียงกูล อดีตคณบดีวิทยาลัยนวัตกรรมสังคม มหาวิทยาลัยรังสิต เป็นผู้เขียน และมอบให้ทุกท่านที่มาร่วมงาน 

จากนั้น มีการอ่านแถลงการณ์เนื่องในโอกาสครบรอบ 50 ปี 14 ตุลา ของมูลนิธิสถาบันวิชาการ 14 ตุลา ความว่า ตลอดระยะเวลา 50 ปีนับจากเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ 14 ตุลา 2516 สังคมไทยได้เปลี่ยนแปลงอย่างใหญ่หลวง ทั้งความคิด การกระทำ และทัศนคติต่อสิ่งต่างๆ ที่มีความแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง จนเกิดสภาพที่สังคมไทยพบกับทางเดินที่ตีบตัน ทางเดินที่ไม่กระจ่างชัด และไม่แน่ใจว่าเป้าหมายจะอยู่ที่ใด
 

ในวันที่ 13 ตุลาคม 2516 นักเรียน นิสิต นักศึกษา และประชาชน ได้แสดงออกถึงพลังความเด็ดเดี่ยวกล้าหาญ ความเสียสละต่อสังคมและประเทศชาติ โดยร่วมกันเคลื่อนขบวนมวลชนจากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์สู่เส้นทางประวัติศาสตร์การเมืองไทย บนถนนราชดำเนินจนถึงลานพระบรมรูปทรงม้า และพัฒนาเหตุการณ์ประชาธิปไตยจนถึงวันที่ 14 ตุลา 2516 ที่เกิดการปะทะระหว่างอำนาจเผด็จการทหารกับพลังของนักศึกษาและประชาชนผู้กล้าหาญ
 

วันนี้ครบรอบ 50 ปีแล้ว มูลนิธิสถาบันวิชาการ 14 ตุลา ในฐานะของมวลชนส่วนหนึ่งในวันนั้น มิได้นิ่งนอนใจต่อระบอบประชาธิปไตยไทย ยังคงมุ่งมั่นที่จะต่อสู้เพื่อสิทธิเสรีภาพ ประชาธิปไตยของไทยอย่างไม่หยุดยั้งและรั้งรอ
 

50 ปีของสายธารประวัติศาสตร์ประชาธิปไตยได้แสดงอย่างชัดเจนแล้วว่า ภารกิจของประชาชนยังไม่สิ้นสุด และต้องมั่นคงในเส้นทางต่อๆไปจนกว่าจะบรรลุเจตนารมณ์
1. เส้นทางประชาธิปไตย​​จะมุ่งสู่ประชาธิปไตยอัตลักษณ์ไทย
2. เส้นทางประชาชน​​จะมุ่งสู่การสร้างความเป็นธรรมในสังคม เพื่อแก้ไขความทุกข์ลำเค็ญของประชาชน
3. เส้นทางประชาชาติ​​จะสร้างความเป็นมิตรและความเป็นกลางกับประเทศทั้งปวง ภายใต้ผล
ประโยชน์ของชาติและความเท่าเทียมของนานาอารยประเทศ
เส้นทางที่ก้าวเดิน แม้จะอุดมด้วยขวากหนามและอุปสรรค แต่จิตวิญญาณ 14 ตุลายังคงมั่น ยั่งยืน ตลอดไป 
 

ต่อมามีการอภิปราย  เริ่มจากนายพีรพล ในหัวข้อ “เศรษฐกิจและการแก้ไขความยากจน” โดยกล่าวว่า การแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจโดยเฉพาะความยากจน จะมองเรื่องเศรษฐกิจอย่างเดียวไม่พอ เพราะมีเงื่อนไขต่างๆด้วย ซึ่งเหตุการณ์ 14 ตุลา ถือเป็นการปลดปล่อยพลังงานต่างๆ เป็นการปลดปล่อยเสรีภาพ และเศรษฐกิจด้วย 

เพราะก่อนหน้านี้เผด็จการหรือที่เรียกว่า 3 ทรราชย์ ถนอม ประภาส และณรงค์ คุมเศรษฐกิจของชาติ แต่หลัง 14 ตุลา ทุนนิยมเข้ามามีบทบาทและเริ่มพัฒนาขึ้น แต่ยังมีกำลังไม่มากพอ ซึ่งในช่วงการมีรัฐธรรมนูญ 2517 การเลือกตั้งครั้งนั้นบริสุทธิ์ยุติกรรม คนไม่มีเงินก็สามารถมาเป็นส.ส.ได้
 

 ​“ต่อมาทุนนิยมเติบโตขึ้นและก้าวเข้ามาสู่การเมือง  ในรูปสนับสนุนทุนและบางครั้งก็ส่งคนเข้ามาเป็นรัฐมนนตรี  และออกนโยบายที่เอื้อประโยชน์ให้กับกลุ่มของนายทุน 50 ปี มานี้เป็น 50 ปีที่เราไม่สามารถสร้างประเทศไปสู่ทิศทางที่เป็นธรรม หรือยั่งยืนได้” นายพีรพลกล่าว
 

​ดร.สถิตย์ ลิ่มพงศ์พันธ์ สมาชิกวุฒิสภา(สว.) กล่าวตอนหนึ่งในการอภิปรายหัวข้อ “ก้าวย่างการเติบโตอย่างทั่วถึง” ว่า ช่วงเหตุการณ์ 14 ตุลา สิ่งที่เรียกร้องกัน คือ เสรีภาพและประชาธิปไตย ซึ่งมองกันว่าการมีรัฐธรรมนูญคือประชาธิปไตย แต่ในความเป็นจริงการมีรัฐธรรมนูญไม่ได้หมายความว่าจะเป็นประชาธิปไตย เพราะการเมืองการปกครองจะเป็นประชาธิปไตยได้ 3 อำนาจจะต้องคานอำนาจกัน ทั้งอำนาจบริหาร นิติบัญญัติ และตุลาการ เหตุการณ์ 14 ตุลา เป็นจุดเริ่มต้นในการเรียกร้องรัฐธรรมนูญของนิสิตนักศึกษาและประชาชน จนกระทั่งได้รัฐธรรมนูญประชาธิปไตย 

เป้าหมายเพื่อให้ประชาชนทั้งประเทศมีความเป็นอยู่ที่ดี  ​ดร.สถิตย์กล่าวว่า วันนี้การแก้ไขความยากจนจะต้องใช้วิธีประกาศสงคราม ซึ่งจะใช้นโยบายแก้ปัญหาเศรษฐกิจแบบดั้งเดิมไม่ได้ ต้องใช้แนวความคิดเศรษฐกิจกระแสใหม่ นั่นคือ BCD คือ เศรษฐกิจชีวภาพ(Bioeconomy) เศรษฐกิจสร้างสรรค์ ( Creative Economy)และเศรษฐกิจดิจิทัล(Digital Economy) ในส่วนเศรษฐกิจชีวภาพนั้นหลักใหญ่อยู่ที่ภาคเกษตร ซึ่งมี 9 ล้านครอบครัว ประมาณ 20 ล้านคน 

ทั้งนี้จำเป็นต้องแปรรูปผลผลิตให้เพิ่มมูลค่า จะทำเกษตรแบบดั้งเดิมไม่ได้ ต้องใช้เกษตรเทคโนโลยีหรือเกษตรอัจฉริยะเท่านั้น ในส่วนเศรษฐกิจสร้างสรรค์ในชุมชนในจังหวัด มีทั้งภูมิปัญญาชาวบ้านและขนบธรรมเนียมวัฒนธรรม เป็นวัฒนธรรมสร้างสรรค์ หรือที่เรียกว่า “ซอฟต์พาวเวอร์” ซึ่งมีทั้งเรื่องอาหาร ศิลปะ หัตถกรรม แฟชั่น สถาปัตยกรรม ศิลปะการต่อสู้ และขนบธรรมเนียมประเพณีที่น่าสนใจ ทั้งนี้จะต้องทำให้เป็นสมัยนิยมเข้าไปด้วย ​

สว.ผู้นี้กล่าวอีกว่า ถ้ารัฐบาลชุดนี้ดำเนินการตามหลักเศรษฐกิจ BCD จะแก้ปัญหาความยากจน และช่วยให้ประชาชนอยู่ดีกินดี ระดับแรกก็ให้พออยู่พอกิน ระดับต่อไปให้อยู่ดีกินดี เพื่อให้คนชนชั้นกลางมีจำนวนมากขึ้น ซึ่งจะทำให้คนไทยทั้งประเทศเติบโตอย่างทั่วถึง อุดมการณ์ 14 ตุลา มีเป้าหมายให้ประชาชนอยู่ดีกินดี ตั้งเป้าเป็นประเทศพัฒนาแล้ว และไม่ติดกับดักประเทศที่มีรายได้ปานกลาง 

ปัจจุบันเส้นวัดความยากจนของคนไทยอยู่ที่รายได้ 2800 บาทต่อเดือนต่อคน ถ้าได้น้อยกว่านี้ถือว่าอยู่ใต้เส้นความยากจน เวลานี้มีอยู่ 4.8 ล้านคน จะทำอย่างไรให้คนกลุ่มนี้พ้นความยากจน ซึ่งต้องกำหนดเป้าหมายร่วมกัน โดยใช้กลไกแก้ไขปัญหาในแต่ละจังหวัด

ดร.เมธี จันท์จารุภรณ์ อดีตที่ปรึกษากระทรวงสาธารณสุ(สธ.) กล่าวตอนหนึ่งในการอภิปรายหัวข้อ “สุขภาพดีถ้วนหน้าและค่าใช้จ่ายสุขภาพ” ว่า หลังเหตุการณ์  14 ตุลา 2516 และ6 ตุลา 2519 นักศึกษาแพทย์ และสาธารณสุขจากมหาวิทยาลัยต่างๆทั้งจุฬาฯ มหิดลและเชียงใหม่ ต่างเข้าไปทำงานในถิ่นทุรกันดาร ในชุมชนแออัด และในพื้นที่ห่างไกลต่างๆ ทำเรื่องสิทธิเสรีภาพของประชาชน โดยเฉพาะในเรื่องการดูแลสุขภาพและการรักษาพยาบาล ไม่ได้ทิ้งอุดมการณ์ 14 ตุลา แต่อย่างใด
 

​อย่างไรก็ตามต้องยอมรับว่าในช่วง40-50 ปีที่ผ่านมา การทำงานให้ความรู้เรื่องสุขภาพและการเข้าถึงการรักษาพยาบาลของคนยากจนเป็นเรื่องยาก ดังนั้นจึงใช้วิธีจัดตั้งอาสาสมัครสาธารณสุข(อสม.) ปรากฏว่าประสบความสำเร็จเพราะผู้บริหารกระทรวงสาธารณสุขในสมัยนั้นอย่างหมอเสม พริ้งพวงแก้ว ก็ให้การสนับสนุน ประกอบกับองค์การอนามัยโลกได้ประกาศเมื่อปี 2530 ว่าสุขภาพดีเป็นสิทธิขั้นพื้นฐานของการเป็นมนุษย์ และต้องให้ประชาชนมีส่วนร่วม
 

​ดร.เมธีกล่าวอีกว่า ในช่วงเกิดการแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 ชี้ให้เห็นแล้วว่ามีโรงพยาบาลมากเท่าไหร่ก็ไม่สามารถรองรับได้เพียงพอ ทางแก้ปัญหาที่ดีที่สุดคือการเข้าถึงสุขภาพดีถ้วนหน้า ซึ่งตอนนี้บ้านเรามีอสม. 1.3 ล้านคน ต้องให้อสม.ไปให้ความรู้กับประชาชนเพื่อให้มีความรู้เท่ากับอสม. ภายใน1-2ปีก็สามารถทำได้ ถ้ารัฐบาลสนับสนุนต่อเนื่อง เพราะไม่ได้ใช้งบประมาณอะไร จะทำให้มีแกนนำสาธารณสุขในทุกครอบครัว ซึ่งในยุคนี้สามารถทำได้ เพราะมีเทคโนโลยีช่วย
 

​“มองว่ารัฐบาลชุดนี้สามารถทำได้ จะทำให้เกิดแกนนำสุขภาพประจำครอบครัว ถือเป็นเกราะป้องกันโรคได้อย่างดีดี เพราะอสม.ได้รับการยกย่องจากทั่วโลก ถ้าทำสำเร็จประชาชนจะสามารถพึ่งตัวเอง ดูแลตัวเองได้ ผู้สูงอายุเองก็สบายใจเพราะมีคนในครอบครัวช่วยดูแล”ดร.เมธีกล่าว

​ด้านนายชัยพันธ์ ประภาสะวัต กรรมการมูลนิธิสถาบันวิชาการ 14 ตุลา กล่าวตอนหนึ่งว่า ศิลปากรผลิตนักคิดนักเขียนมากมาย อย่างเช่น 2 กุมารจากคณะโบราณคดี คือ  สุจิตต์ วงษ์เทศ และขรรค์ชัย บุนปาน ที่ได้แต่งกลอน ความว่า “กูเป็นนิสิตนักศึกษา วาสนาสูงส่งสโมสร ย่ำค่ำนี่จะย่ำไปงานบอลล์  เสพเสน่ห์เกสรสุมาลี กูเป็นนิสิตนักศึกษา พริ้งสง่างามผงาดเพียงราชสีห์ มันสมองของสยามธานี ค่ำนี้กูจะนาบให้หนำใจ กูเป็นนิสิตนักศึกษา เจ้าขี้ข้ารู้จักกูหรือไหม หัวเข็มขัด กลัดกระดุม ปุ่มเน็คไทร์ หลีกไปหลีกไปอย่ากีดทาง 
 

​นายชัยพันธ์กล่าวอีกว่า หลังช่วง 14 ตุลา เกิดการพัฒนาชุมชน โดยองค์กรพัฒนาชุมชนหรือเอ็นจีโอ  ซีงตนเองทำงานกับสมัชชาคนจน ซึ่งเป็นการรวมพลังของกลุ่มต่างๆที่มีปัญหาทั้งพวกป่าไม้ สลัม และเกษตรกร หลายเรื่องแก้ได้เพราะเอ็นจีโอ แต่ตอนนี้เอ็นจีโอกลับถูกตราหน้าว่ารับเงินต่างชาติ ซึ่งในความเป็นจริงก็มีทั้งเอ็นจีโอดีและไม่ดี

 ​ขณะที่นายสมพงษ์ สระกวี อดีตนายกองค์การบริหารนักศึกษา มหาวิทยาลัยรามคำแหง นำเสนอหัวข้อ “พรรคการเมือง การเมืองของประชาชน” ว่า หลังเหตุการณ์ 14 ตุลาได้ประชาธิปไตยมาแล้ว แต่ในช่วง 50 ปี 14 ตุลา ประเทศไทยต้องเผชิญกับการปฏิวัติยึดอำนาจจากรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้งด้วยกระบอกปืนและรถถังจากงบประมาณภาษีของประชาชน วันนี้ก็วนกลับมาเรียกหาประชาธิปไตยและรัฐธรรมนูญฉบับประชาชนอีกครั้ง และวันนี้การเมืองไทยได้รัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้ง ซึ่งไม่ปรากฏชื่อพลเอกนำหน้าอยู่ในคณะรัฐมนตรีแม้แต่คนเดียว 

จึงน่าจะเป็นโอกาสใหม่ ฟ้าใหม่กำลังก้าวสู่ประชาธิปไตย แต่คนไทยหายใจโล่งหรือไม่ว่าประเทศนี้จะไม่มีรัฐประหารยึดอำนาจกันเอง จะไม่มีรถถังและกระบอกปืนที่ใช้เงินภาษีประชาชนซื้อมายึดอำนาจกันเอง  
 

“ไม่มีใครในแผ่นดินนี้เลย ที่จะกล้ารับประกันว่าแสงทองของระบอบประชาธิปไตยได้สาดส่องแล้ว ความผิดสำคัญของพวกเราที่ผ่านเหตุการณ์ 14 ตุลา คือเราขาดความเอาจริงเอาจัง ขาดความทุ่มเทอย่างสุดชีวิตจิตใจในการที่จะสร้าง ที่จะมีพรรคการเมืองของประชาชน” อดีตนายกองค์การบริหารนักศึกษา มหาวิทยาลัยรามคำแหงกล่าว
 

นายสมพงษ์กล่าวด้วยว่า ประเทศไทยมีประวัติศาสตร์ว่าจะต่อสู้เพื่อสิทธิเสรีภาพประชาธิปไตย รัฐธรรมนูญและพรรคการเมืองของประชาชน แต่จะมีสักกี่คนที่ยอมจ่ายเงิน 100 บาทต่อปีสร้างพรรคการเมืองที่เป็นของประชาชน เพื่อต่อกรกับอำนาจที่ผิดเพี้ยนและผิดปกติ แต่ดำรงอยู่จริงในสังคมไทยคือคำว่ารัฏฐาธิปัตย์